آشنایی با پل جوئی (پل چوبی)

پل جویی

چند صد قدم بالاتر از پل الله وردیخان پل جوئی نمایان می گردد. این پل در مجاورات مردم اصفهان (چوبی) گفته می شود. عرض پل 4 ذرع و طول آن بیش از 100 ذرع است.

وجه تسمیه آن به پل جوئی این است که چون در دو طرف پل عمارات سلطنتی واقع شده بود، در آن عصر این پل را برای ارتباط این دو قسمت ساخته یودند و آب را نیز بوسیله جوی سنگی که در روی پل کنده بودند به این عمارت می رساندند.

در وسط پل برج 6 گوشه ای وجود داشت که از هرگوشه آن سه چشمه جاری می شد. یکی از خارجیانی که پل را بازدید کرده و درباره آن می نویسد "...پل با چهارده طاق یک ریخت و معبری برای بردن آب به قصر هفت دست واقع در ساحل زاینده رود ساخته شده بود..."

عمارات زیبا و باشکوه سعادت آباد، هفت دست، آینه خانه، کلاه فرنگی، نمکدان در اطراف این پل بوده است که بوسیله مسعود میرزای ظل السلطان حاکم اصفهان در زمان ناصرالدین شاه قاجار خراب و با خاک یکسان گردید.